Στο καφενείον η «Ελλάς»

Ο σαλτιμπάγκος πουλά τα νούμερα φτηνά

……………………………..

Οι αλυσίδες δωρεάν

Το πήδημα θανάτου δύο δραχμές

………..περάστε κόσμε

…………………………………….

Το δάκρυ πληρωμένο δύο αυγά

και τρεις δραχμές, περάστε κόσμε.

 

Περάστε λοιπόν κόσμε…….στο καφενείον η «Ελλάς».

Οι στίχοι του παλιού τραγουδιού είναι η  σημερινή εικόνα μας.

Η Ελλάδα βρίσκεται στην εντατική και η Ευρωπαϊκή ελίτ επιδιώκει να αποσυνδεθεί και από τα μηχανήματα που την κρατούν στην ¨ζωή¨.

Κατέφθασε λοιπόν και η τελευταία Ευρωπαϊκή οδηγία που απαιτεί να «αναδιαρθρωθεί» η αμυντική μας βιομηχανία,  με αντάλλαγμα το υπόλοιπο της καλοκαιρινής μας δόσης.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι στις εταιρείες ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ πρέπει να γίνουν «εκκαθαρίσεις» και συρρικνώσεις ενόψει της ιδιωτικοποίησης, ή του κλεισίματος των Οργανισμών.

Ότι άλλοι 2250 εργαζόμενοι πρέπει να απολυθούν και μάλιστα  χωρίς αποζημίωση!!!

Και όλα αυτά μας ζητήθηκαν μέσω ενός e-mail!!

Μέσω ενός e-mail ενός κάποιου Ματία Μορς, που αξιώνει «αναδιάρθρωση», «εκκαθάριση», κλείσιμο της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, απολύσεις.

Με εκτίμηση!!! όπως έγραψε στο υστερόγραφο.

Μέσα από ένα e-mail μας δίνονται πλέον οι διαταγές των Ευρωπαίων αξιωματούχων, παίρνονται οι αποφάσεις για τις ζωές μας.

Αυτή είναι πια η Ελλάδα.

Αυτή είναι η θλιβερή μας υπόσταση, η «γύμνια» μας.

Εταιρείες κλείνουν, εργαζόμενοι απολύονται, η Ελληνική οικονομία οδεύει στην πλήρη απορρύθμιση της, το εισόδημα των εργαζομένων έχει συρρικνωθεί κατά 45% μέσα σε 3 χρόνια, φτώχεια, κοινωνική ρευστότητα, πολιτικός και κοινωνικός ηλεκτρισμός και όλα αυτά για τους κυρίους της Τρόικας σημαίνουν  «εξυγίανση» της χώρας.

Για την Κυβέρνηση τι είναι όλα αυτά;

Είναι το περίφημο success story του Πρωθυπουργού, είναι οι ειδήσεις που μας βομβαρδίζουν για ανάπτυξη που έρχεται, είναι ότι οσονούπω βγαίνουμε στις αγορές, είναι το «φως» στην άκρη του τούνελ;

Ναι, για τους Κυβερνώντες είναι όλες αυτές οι ωραιοποιημένες φράσεις και εξαγγελίες, που όμως πάντα συνοδεύονται από την «αποψίλωση» των εισοδημάτων μας, της ζωής μας, των ονείρων μας, του μέλλοντος μας.

Ένα μέλλον που προδιαγράφεται άδηλον.

Όχι κύριοι η καταστροφή δεν είναι λύση.

Τα αναδιαρθρωτικά σχέδια της Τρόικας δεν είναι ούτε βιώσιμα, ούτε ρεαλιστικά.

 

Δεν μπορούμε να ζήσουμε όταν για κάθε υπόλοιπο δόσης, ή για κάθε νέα δόση η Τρόικα θα εγείρει και νέες απαιτήσεις.

Κανένα e-mail δεν μπορεί να καθορίζει τις ζωές μας.

Δεν μπορούμε να ζήσουμε ούτε με αποκλεισμούς, ούτε με απολύσεις, ούτε με πωλήσεις.

Δεν αντέχουμε άλλο.

Είναι επιτακτική πλέον ανάγκη για μικρές, έστω, «ανάσες», είναι επιτακτική η ανάγκη να ζήσουμε χωρίς αγωνία για το μέλλον μας.

Πρέπει να κλείσουμε την καταπακτή για να μην έρθει ο καιρός που θα λάβει ο καθένας μας τα ατομικό του e-mail.