Η ιστορία της εργατικής Πρωτομαγιάς ξεκινάει πριν από 131 χρόνια, εκείνη τη μακρινή 1η του Μάη του 1886, όταν οι εργάτες του Σικάγο κατεβαίνουν σε γενική απεργία διεκδικώντας το δικαίωμα τους σε μια πιο ανθρώπινη ζωή.
Η 1η Μάη 1886 εξελίσσεται σε ένα μαζικό απεργιακό κίνημα, καθώς μισό εκατομμύριο, περίπου, εργάτες, σε πολλές πόλεις της Αμερικής, άνθρωποι από διαφορετικές κοινότητες, λευκοί, μαύροι, γυναίκες, ενώνονται, απεργούν και διαδηλώνουν, «ένα κομμουνιστικό, ανατριχιαστικό, αχαλίνωτο, ξενοκίνητο κίνημα γεννιέται», όπως έγραφαν οι πληρωμένες από τους βιομήχανους εφημερίδες της εποχής.
Η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση γίνεται στο Σικάγο, 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους.
«Μια μέρα επανάστασης. Μια μέρα που οι εργάτες κάνουν τους δικούς τους νόμους κι έχουν τη δύναμη να τους εφαρμόζουν. Μια μέρα ενάντια στην καταπίεση και την τυραννία…»
Η τυραννία όμως κατάφερε να νικήσει, η απεργία πνίγηκε στο αίμα, οι υποκινητές της εξέγερσης, συλλαμβάνονται.
Σε μια δίκη παρωδία, οι «επικίνδυνοι κακοποιοί» κατά το κατηγορητήριο, κρίνονται ένοχοι και ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ζητά τη θανατική ποινή για τους κατηγορούμενους. Έτσι στις 11 Νοέμβρη 1887 οι Σπάιζ, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγούνται στη αγχόνη.
Ο θάνατος τους όμως δεν ήταν το τέλος, αλλά η αρχή μιας νέας σελίδας στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Εκείνοι οι εργάτες του Σικάγο είχαν δείξει το δρόμο….
«Θάρθει μια εποχή που η σιωπή του τάφου μας, θα είναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα» - Σπάιζ
Και έγινε στο πέρασμα των χρόνων η «σιωπή του τάφου» πιο ισχυρή και έτσι «γεννήθηκε» η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων σε όλη τη γη, η Εργατική Πρωτομαγιά.
133 χρόνια από την πρώτη ηρωική απεργία του Σικάγο, η εργατική Πρωτομαγιά είναι σύμβολο αγώνων, ματωμένων πολλές φορές, σύμβολο αντίστασης, διεκδίκησης, ξεσηκωμού, διαμαρτυρίας, ενάντια στην καταπίεση, τη φτώχεια, τον πόλεμο, τον ρατσισμό, την εκμετάλλευση.
Στην Ελλάδα η ιστορία έγραψε τις δικές της ματωμένες Πρωτομαγιές, τους δικούς της μάρτυρες.
«Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο,
Εμείς μερτικό δεν ζητήσαμε….
Τίποτα….
Μόνον θυμηθείτε
Αν η ελευθερία δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματος μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
……ήταν πρώτη του Μαγιού…..με φως….φως της εργατιάς……παλληκάρια, μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι….κι απέναντι οχτρός ελληνομάχος…….το φως έγινε αίμα….όχι ένα, δύο τρεις……πολλά τα παλληκάρια.
Θεσσαλονίκη 1936, Καισαριανή 1944
Τάσος Τούσης, Ναπολέων Σουκατζίδης, Στέλιος Σκλάβαινας, Σάββας Σαβόπουλος………..
«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες,
μέρα Μαγιού σε χάνω…..» Γιάννης Ρίτσος
Σήμερα 133 χρόνια μετά απεργούμε και τιμούμε τους αγωνιστές του Σικάγο, τους αγωνιστές στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο που υπερασπίστηκαν με το αίμα τους τις πανανθρώπινες αξίες της λευτεριάς, της αξιοπρέπειας, της ισότητας, της δικαιοσύνης.
Φωτογραφικό Υλικό
