Σαν σήμερα 13 Μαΐου του 1883 γεννήθηκε ο Γεώργιος Παπανικολάου στην Κύμη Ευβοίας. Πέρασε τα παιδικά του στην Κύμη, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και κατόπιν πήγε στην Αθήνα για να τελειώσει τις σπουδές του.
Το 1898, σε ηλικία 15 ετών, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανήσυχο πνεύμα μελέτησε φιλοσοφία (Νίτσε, Σοπεγχάουερ), μουσική και ποίηση, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά.
Το 1907 πήγε στην Γερμανία για μετεκπαίδευση. Τρία χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου με την εργασία “Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των δαφνιδών”.
Το 1913 μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εκεί γνωρίζεται με το διάσημο γενετιστή Τ. Μόργκαν που μεσολαβεί για την πρόσληψή του στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Από εκεί βρέθηκε στο ανατομικό εργαστήριο του ονομαστού πανεπιστημίου Κορνέλ και επιδόθηκε απερίσπαστος στο ερευνητικό του έργο.
Το 1917 μελέτησε το κολπικό επίχρισμα των κατώτερων θηλαστικών και συσχέτισε την μορφολογία του με τον ορμονικό κύκλο και τις ανάλογες μεταβολές στην μήτρα και τις ωωθήκες των ζώων. Στην συνέχεια πραγματοποίησε κλινικές και εργαστηριακές μελέτες για την διαγνωστική αξία της εξέτασης των κυττάρων του κολπικού επιχρίσματος στον άνθρωπο, με πρώτο “πειραματόζωο” την γυναίκα του. Η έρευνα του επεκτάθηκε αργότερα σε γυναίκες του “Women’s Hospital” της Νέας Υόρκης και αποτέλεσε την βάση για την θεμελίωση της μεθόδου του για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου.
Το 1928 έκανε την πρώτη του ανακοίνωση με τίτλο “Νέα διάγνωση του καρκίνου”, η οποία αρχικά αντιμετώπισε την δυσπιστία του ιατρικού κόσμου των ΗΠΑ. Ο ίδιος όμως ήταν απολύτως βέβαιος για την αξία της μεθόδου του για την κυτταρολογική διάγνωση του καρκίνου της μήτρας και συνέχισε με μεγαλύτερο ζήλο τις έρευνες του.
Στην μακρόχρονη επιστημονική του σταδιοδρομία ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, με αποκορύφωμα τον τίτλο του καθηγητή της Κλινικής Ανατομικής (1947-1957). Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι, όπου ανέλαβε την οργάνωση του Καρκινολογικού Ινστιτούτου, το οποίο μετά τον θάνατό του στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, μετονομάσθηκε σε Καρκινολογικό Ινστιτούτο “Γεώργιος Παπανικολάου”.
Παρότι δεν τιμήθηκε με Νόμπελ, για το οποίο είχε προταθεί δύο φορές, του απονεμήθηκαν πολλά αμερικάνικα ιατρικά βραβεία και μεταθανατίως το Βραβείο του ΟΗΕ.
Το 1932 έγινε το πρώτο επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1949 η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον ονόμασε επίτιμο διδάκτορα. Το 1954 εξέδωσε τον «Ατλαντα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας», που αποτελεί την ολοκλήρωση και την επισφράγιση του έργου του.
Σήμερα το “Τεστ Παπ” χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.