16 Ιούνη 1945. Σαν σήμερα, πριν από 69 χρόνια, θα φύγει από τη ζωή ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο Άρης Βελουχιώτης.
Ο Άρης, κυκλωμένος από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία δίνοντας το τέλος με το περίστροφο του. Μαζί του στο θάνατο τον συντρόφεψε ο πιστός του αντάρτης, ο Τζαβέλας. «εμένα δεν θα με πιάσουν ζωντανό» έλεγε. Λίγες μέρες πριν είχε αποκηρυχθεί από το ΚΚΕ.
Ακολούθησε ο κανιβαλισμός. Η θηριωδία του καθεστώτος. Οι δύο νεκροί σύντροφοι θα αποκεφαλιστούν και τα κεφάλια τους θα κρεμαστούν από τις 18 έως τις 20 Ιούνη, σ' ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.
Ο Άρης Βελουχιώτης δεν γεννήθηκε μέσα σε μια στιγμή, όπως η Αθηνά μέσα από το κεφάλι του Δία. Δεν προέκυψε αστραπιαία.
Ο Θανάσης Κλάρας –όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- γεννήθηκε στις 27/8/1905 στη Λαμία. Το 1922 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1925 μέλος του ΚΚΕ. Την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά εξορίστηκε στη Γαύδο και φυλακίστηκε στην Αίγινα (1938). Το 1939 μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα. Υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αποφυλακίστηκε. Στη διάρκεια της Κατοχής βρέθηκε στην Αθήνα, όπου τον Ιούλη του 1941 συνδέθηκε με την ΚΕ, η οποία τον αποκατέστησε στο Κόμμα. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου του ανέθεσε να συγκροτήσει αντάρτικο στρατό. Αυτό το καθήκον ο Άρης το έφερε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο. Το Μάη του 1943 με τη δημιουργία του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ανέλαβε καπετάνιος του.
Ο χιλιοτραγουδισμένος πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ήταν το συνώνυμο της αντίστασης, το «γέννημα» της ανάτασης του ίδιου του ελληνικού λαού.
Ο μεγάλος μας ποιητής Κώστας Βάρναλης θα γράψει: «Θρυλικός ο Άρης Βελουχιώτης. Ο πρώτος που άρχισε την Αντίσταση του λαού στα βουνά κι ο τελευταίος που την έκλεισε με τον τραγικό του θάνατο. Η πρώτη ψυχή του Αγώνα, κι η τελευταία πνοή. Λίγοι το καταλάβανε όπως ο Άρης, πως οι εχθροί της Ελλάδας (ξένοι και ντόπιοι) θα μετατρέπανε τη νίκη του έθνους σε νίκη των εχθρών του. Τιμή και δόξα στο ασύγκριτο παλικάρι. Τιμή και δόξα και στο λαό που τόνε γέννησε».
Ο Άρης λατρεύτηκε από τους συναγωνιστές του.
«Πολλές φορές έμεινε εκείνος νηστικός για να δώσει σε μας. Κι ένα τσιγάρο ακόμα νά 'χε θα τό 'δινε σε μας».
Ο Άρης αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και τη χαρακτήρισε λαθεμένη. Στο διάστημα Φλεβάρης - Απρίλης του 1945 ανέλαβε με δική του ευθύνη πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση νέου αντάρτικου στρατού, παρά την αντίθετη απόφαση του ΚΚΕ. Η δράση του αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του από το Κόμμα.
Σήμερα τιμούμε τον Άρη Βελουχιώτη, ως σύμβολο των αγώνων για τη λευτεριά και τη δημοκρατία του λαού.
Ακόμη σαν σήμερα:
1942 Κινητοποίηση των μισθωτών της Αθήνας και του Πειραιά με την καθοδήγηση της Επιτροπής Συνεργαζόμενων Εργατοϋπαλληλικών Συνεταιρισμών (ΕΣΕΥΣ), με αίτημα τη χορήγηση λαϊκών συσσιτίων. Στη διαδήλωση μετέχουν πάνω από 20.000 υπάλληλοι, εργάτες και φοιτητές. Στην οδό Μητροπόλεως οι διαδηλωτές συγκρούονται με την αστυνομία και τους καραμπινιέρους. Παρά την επίθεση, ωστόσο, καταφέρνουν να φτάσουν έως τα Παλιά Ανάκτορα υποχρεώνοντας τον κατοχικό Πρωθυπουργό να διατάξει τη χορήγηση 500 τόνων πλιγουριού για τα λαϊκά συσσίτια.
1976 Μία ειρηνική διαδήλωση 15.000 φοιτητών στο Σοβέτο της Νοτίου Αφρικής προκαλεί την αντίδραση του καθεστώτος του Απαρτχάιντ. Η αστυνομία ανοίγει πυρ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 23 νεαροί διαδηλωτές σύμφωνα με τις αρχές, πάνω από 200 σύμφωνα με τους διαδηλωτές.